Na een uitstekend vorig seizoen met een kampioenschap 2e klasse en een 2e plaats in de eerste klasse begonnen wij dit nieuwe seizoen met goede moed. Wij hadden een uitstekende voorbereiding en konden zowaar 2 x oefenen tegen onze eigen MO 17.1. Dat is toch wel een groot voordeel van onze samenwerking in de SVO HZM ’22! Toch liep de eerste fase stroef voor ons. Wij begonnen met een gelijkspel ondanks een goed veldoverwicht, maar goed de wijsheid leert dat om te winnen je wel moet scoren en daar ontbrak het ons aan tijdens de start van de competitie. Wij zijn een ambitieus team en dat is niet alleen ondergetekende, het team is echt competitief en wil winnen. Dit betekent ook dat je de lat soms te hoog legt en dat gaat tegen je werken. Na een goede evaluatie hebben wij de druk van de ketel gehaald en samen besloten dat de 1e fase van de competitie een goede inspeel ronde is (net zoals de bekerwedstrijden van vorige seizoenen). En zie wat gebeurt, wij winnen de laatste 2 wedstrijden van deze 1e fase en blijven met een 5e plaats in de eerste klasse. Direct na de herstart van de competitie gaan wij als een raket van start. Wij winnen de eerste 2 wedstrijden van T Gooi MO 17.2 en TOS-Actief 17.1 (de uiteindelijke goede nr 2) met 4-1. Om vervolgens tegen een staking aan te lopen tegen Waterwijk, die hadden namelijk 2 onrechtmatige speelsters opgesteld. Toen door met een thuiswedstrijd tegen BFC MO 17.1 op ons eigen hoofdveld.  Daar haalde wij echt een hoog niveau en speelden onze tegenstander van het bekende kastje naar de muur, een 4-0 overwinning. Dit niveau wisten wij vast te houden uit tegen FC Almere 17.1 en wonnen ook die wedstrijd met 2-8. Toen de lastige wedstrijd tegen het fysiek sterke Geinburgia, dat was een heuse thriller die verliep van 1-0 voor naar 1-1 gelijk vervolgens weer naar 2-1 voor, dan naar 2-2, en ga zo maar door om uiteindelijk te eindigen in een 4-3 overwinning…phoe dit soort wedstrijden moet je ook winnen om kampioen te worden. Wij dachten dat onze laatste wedstrijd uit tegen Wasmeer zou zijn en wisten dat met voldoende goals wij ons kampioenschap veilig zouden stellen (niets bleek minder waar). TOS – Actief moest dan wel veel scoren om ons voorbij te gaan plus wij hadden het voordeel van 1 wedstrijd minder gespeeld. Vervolgens bleek dat wij op 17 december de wedstrijd uit tegen Waterwijk volledig over moesten spelen… Maar eerst uit tegen Wasmeer, daar speelden wij een heerlijke eerste helft en gingen met 1-4 de rust in. Wasmeer bleek goed uit de kleedkamer te komen en wij zelf speelden een slordige 2e helft maar wisten toch met 2-5 de overwinning binnen te halen. TOS won zelf krap met 2-3 van T Gooi en was klaar met de competitie dus nu moesten wij zaterdag uit tegen Waterwijk de laatste wedstrijd spelen. 

Waterwijk is voor ons een lastige tegenstander, zij zijn fysiek sterk en gaan altijd door en schuwen geen enkel duel of tackle. Je moet dan als team wel uit een ander vaatje tappen. Wij hadden wat afzeggingen door blessures en omdat speelsters niet meer gerekend hadden op deze wedstrijd waren zij aan het werk of een weekend weg. Gelukkig konden wij op de steun van Alice Read en de MO 17.1 rekenen als ook Jan van Leeuwen en zo konden Tess Read, Diede Besseling, en Sanne Veerman invallen. Wij begonnen goed, hadden een goed veldoverwicht en creëren de eerste mogelijkheden maar die gingen er niet in. Luna Hillebrink, Tess Read en Fien Lampe hadden de grootste kansen maar vonden of de keeper of de bal ging net over of naast. Ik had zelf wat moeten puzzelen om de opstelling scherp te krijgen en dat bleek niet helemaal de goede keuze te zijn. Kyra Engelsman onze captain en Diede liepen elkaar wat in de weg en lieten te veel ruimte aan de WW middenvelders. Daarnaast hadden onze backs, die wel vaak goed stonden Tessa Teeuwissen en Eloise Walraven, het zwaar met de snelle buitenspeelsters van WW. Dit resulteerde in een goede goal van WW, dankzij een strakke voorzet die direct werd ingeschoten, dus 1-0 achter. Wij gingen verder maar lieten ons te veel imponeren door het fysieke spel van WW en dat kan je zelfs met 2-0 achter komen. Toch kwamen wij voor de rust terug, dankzij een goede corner van Diede kon Luna nu goed uithalen en scoorde de 2-1 en aansluiter. Dankzij onze uitstekend keepster Suzanne Viester bleef het hierbij want zij maakte een geweldige redding op een doorgebroken speelster van WW. Tijdens de rust moesten de zaken wel op scherp gezet worden, het kampioenschap zou niet in gevaar komen want dan zouden wij met 8 doelpunten verschil of meer moeten verliezen, maar je wilt hier wel met een minimaal gelijkspel naar huis gaan. Het team ontving deze speech prima en ook ik als trainer onderkende de niet goed werkende tactische indeling en besloot om het middenveld om te zetten. Kyra naar linkshalf, Diede op haar vertrouwde 10 en Femke Rebel mocht het op rechts gaan proberen. Verder konden Sanne en Anne Wagteveld op links en rechtsback invallen. Dat deden zij foutloos en zij waren super dominant ook aan de bal. Dit werkte positief op onze centrale verdedigsters Evi en Chantal Vitalli. Evi had alles strak onder controle en Chantal kon naar voren schuiven en hierdoor hadden wij het middenveld helemaal voor ons. Femke viel fantastisch in en Kyra en Diede speelden veel beter samen. Dit resulteerde in een prachtige gelijkmaker, via wel 10 passes werd Tess vrijgespeeld en scoorde zij de gelijkmaker 2-2, een groot gejuich van de grote groep meegereisde ouders! Zo verdiend! Wij speelden een uitstekende 2e helft met Eva van den Berg op links buiten, Anouk van Beek in de spits. De winnende werd voorbereid door Femke die via een snelle actie de 16 in kwam en precies op tijd Anouk bediende die zonder twijfel hard de 2-3 binnenschoot. Blij, trots, een beetje verkleumd maar als ware kampioenen naar huis! 21 punten uit 7 wedstrijden met een doelsaldo van plus 21! De andere meiden die aan dit kampioenschap hebben bijgedragen zijn Bridget Smeink, Esther Makkinje, Ymke de Vries en Robbin Bakker!

Frederik Engelsman Trainer/Coach